Om niet veel tijd kwijt te zijn aan reizen wordt het een rondje in eigen land.
We hebben al eens een stukje Hanzeroute gevolgd, daar willen we nog een stukje van gaan fietsen.
We starten op Goede Vrijdag in Deventer en rijden langs de IJssel naar Zwolle.
De zon laat zich af en toe zien, we worden een beetje nat van de regen. Het is wel hard werken tegen de wind in, we zijn blij als we even uit de wind fietsen.
Onderweg passeren we mooie stukjes Nederland, idyllische boerderijtjes en dijkwoningen en drinken we in Hattem prima koffie. Hattem is een leuk plaatsje.
De route Zwolle in is verrassend groen en voor we het weten is Zwolle ook weer bijna voorbij.
Dan merken we ook dat het nog harder waait, of het lijkt zo doordat het landschap nu zo open is.
De hele dag komen we al fietsers tegen, maar die rijden met de wind in de rug.
Nu snappen we ook waarom. Omdat we geen 'bikkelbehoefte' hebben besluiten we de Hanzeroute te verlaten en de Vechtdalroute op te pakken.
Daarvoor moeten we even Zwolle door. Als we Zwolle weer uit zijn, het was niet de mooiste route, zijn we blij met de keuze.
Het Vechtdal is erg mooi en de drukte valt erg mee. Misschien ook wel omdat het weer wat minder gezellig wordt. We hebben al eerder een stuk van deze route gefietst, maar het is hier zo mooi dat we hier graag nog eens fietsen.
We zijn op pad gegaan met een oude overzichtskaart van de LF-routes en het Groene Boekje en verder geen kaartmateriaal en informatie. Vrij ongewoon voor ons, maar het werkt prima.
Topografische kennis en knooppuntenborden maken het wel makkelijker.
Tussen Dalfsen en Ommen kamperen we in Vilsteren. Op Landgoed Vilsteren. Dit kampeerterrein hebben we gevonden in Het Groene Boekje 2014, maar het is ook te vinden op de website van natuurkampeerterreinen.
Het is een groot en heel natuurlijk terrein waar we een fijn plekje onder de bomen uitzoeken. Een receptie om ons te melden is er niet, er schijnt iemand langs te komen vandaag of morgenochtend.
De eerste keer een nieuwe tent opzetten is altijd een beetje onwennig, ookal hebben we ruime ervaring met tenten opzetten. De tent, een Hilleberg Nallo 3 GT, staat snel, daarna vervallen we in een vertrouwd ritme van matjes opblazen, slaapspullen de tent in, kookspullen klaarzetten en douchespullen en schone kleren bij elkaar zoeken.
Het eten en bier smaken zoals altijd weer heerlijk na een dagje fietsen, de douche is warm (maar de omgeving niet, dus snel afdrogen en warme kleding aan) en we vermaken ons prima met plannen smeden voor de volgende dag èn de zomervakantie.
's Avonds bij het tandenpoetsen wordt Manon aangesproken door een andere campinggast: "Jij bent toch van dat kleine groene tentje?"
"Dat klopt".
"Ik heb wel medelijden met je hoor, het is zo koud".
"Dat valt mee hoor, we hebben een winterslaapzak mee en met een muts op is het buiten de tent ook heerlijk warm".
"Een muts op? Helpt dat? En je fietst ook nog?!"
"Ja, een muts op, zo blijf je makkelijker warm. En fietsen doen we voor de lol. 80 km vandaag. Morgen waarschijnlijk weer zoiets en eerste paasdag weer".
"Nou, veel plezier dan maar, ik doe het je niet na".
Toch grappig hoe mensen reageren. Een stukje fietsen is gewoon lekker. En ik denk dat het in ons kleine tentje veel warmer is dan in hun grote tent. Ik zag de kinderen een kruik mee krijgen naar bed. Dan is het vast afzien.
Na een prima nachtje, warm in de slaapzakken, met wat lichte regen (wat klinkt dat gezellig) op onze nieuwe tentje worden we lekker vroeg wakker.
We hebben zin in de dag. We hebben besloten ongeveer na Ommen de Vechtdalroute in te wisselen voor de Saksenroute. Deze staat nog als een andere route op de kaart, LF18, maar is tegenwoordig LF14 Saksenroute. We fietsen via Den Ham, Vroomshoop, Tubbergen en Ootmarsum. Een licht glooiende route met weinig tegenwind. We vinden Twente altijd erg mooi en komen er eigenlijk te weinig.
Onderweg naar Ootmarsum worden we nog aangesproken over onze fietsen. Twee mensen willen het ook gaan proberen, met de fiets op vakantie en zijn erg geïnteresseerd in onze fietsen èn ervaringen tot nu toe. Dat we kamperen vinden ze wel gek. Dat mag, vinden we prima. Wij vinden de vrijheid die kamperen biedt juist heerlijk. En soms slapen we ook 'binnen', een hutje, herberg of hotel. Ook fijn. We kunnen gewoon kiezen.
Na Ootmarsum (altijd gezellig) fietsen we naar Beuningen om op camping Olde Kottink te overnachten. Wederom een adres uit Het Groene Boekje van Natuurkampeerterreinen.
Het is een heel ander terrein dan Landgoed Vilsteren. Maar ook weer erg fijn. We worden heel gastvrij ontvangen, zelfs met een goede kop koffie en er wordt met ons meegedacht over een fijne plek voor de tent.
Als we de plek hebben uitgekozen beginnen we natuurlijk weer met het vaste ritueel van tent opzetten, etc.
Het was vandaag een zonnigere en warmere dag dan gisteren en ook in de namiddag en avond profiteren we daarvan. We kunnen lang voor ons tentje zitten, zonder muts.
Tot onze grote verbazing komt de eigenaresse langsfietsen met een bak vol doosjes eieren. Iedere gast krijgt eitjes voor morgen, eerste paasdag! Dat is attent!
Op eerste paasdag hebben we dankzij de eitjes een luxe ontbijt. Helaas zijn we vergeten verse broodjes te bestellen, maar de eitjes alleen al maken het fijn paasfiets-ontbijt.
We hebben bedacht een rondje Overijssel van onze fietstocht te maken vandaag, dus we moeten op een logische manier, maar wel mooi, naar Deventer terug fietsen. Dan is de cirkel rond.
We kiezen ervoor om nog een stukje de Saksenroute te volgen en om 'm vlak boven Enschede te verruilen voor de LF 4. Midden-Nederlandroute.
Bij Lonneker pakken we de LF op en rijden we over het uitgestrekte terrein van de Universiteit Twente.
Daarna hebben we moeite de route goed te blijven volgen. Er wordt aan de wegen gewerkt en onze verouderde en niet nauwkeurige kaart is nu hopeloos onhandig.
We blijven iets te dicht bij Enschede en komen er zelfs weer terug. Wat een gestuntel. Uiteindelijk kruisen we op de goede plek de A35 en komen we aan in Boekelo. Wat een opluchting. Het wordt meteen weer fijner fietsen. We rijden nu in een voor ons onbekend stukje Nederland over de Boerenlandroute, de LF15. Leuk! En mooi ook. Delden was ook nog onbekend voor ons, eigenlijk het hele gebied tot Holten kennen we slecht. Terwijl we Holten en omgeving wel weer beter kennen.
Bij Holten verlaten we de LF 15 om de LF 19 op te pakken, de verbindingsroute Holten-Deventer.
Ook nieuw, dus niet op onze kaart.
Holten-Deventer gaat snel. Zo is ons rondje Overijssel 'rond'. Met een stukje Gelderland, toen we de eerste dag een aantal kilometers aan de westkant van de IJssel fietsten.
We weten een ding zeker: dit gaan we vaker doen! Toerist in eigen land zijn we veel te weinig.
